ROTTERDAM - Zoals alle gemeenten in Nederland, vangt Rotterdam elk jaar statushouders en asielzoekers op. Zeker 200 Syrische gezinnen die het geweld uit hun eigen land ontvluchtten, vonden in de afgelopen 5 jaar hier al een nieuw thuis.
Acht van hen zijn geportretteerd en hun foto’s hangen nu in de entree van het Timmerhuis. ‘Ik wil laten zien dat je nooit moet opgeven, maar moet blijven vechten voor iets moois.’
De 28-jarige Syrische vluchteling Claudia Brunsuzian is één van hen. Vol trots loopt ze langs de foto’s in het Timmerhuis en blijft staan bij haar eigen portretfoto. Getooid in een paarse jurk zit ze in haar eigen woning in Rotterdam Noord naast haar moeder en hondje Luna op de bank. In de achtergrond hangt een foto van de kleine Claudia, toen ze nog een onbezorgd leven leidde in Aleppo.
Burgeroorlog
Eind 2011 brak in Syrië een burgeroorlog uit en Claudia en haar moeder moesten vluchten. De oorlog verscheurde het gezin, want sinds die tijd heeft Claudia nooit meer iets vernomen van haar vader en broer. 'Dat vind ik heel erg moeilijk. Het is voor mij zwaar om daarover te praten.'
Na enkele jaren in Turkije, kreeg ze asiel in Nederland. 'Het eerste wat ik zei was: maar ik kan helemaal niet fietsen', lacht ze. 'Nu wel hoor, maar ik vind dat helemaal niet leuk. Liever ga ik wandelen, of pak ik het openbaar vervoer.'
Geef nooit op
Samen met haar moeder bouwde ze aan haar leven in Rotterdam. 'Hier kan ik echt mezelf zijn. Hier kan iedereen zichzelf zijn. En dat is wat deze stad zo mooi maakt. Ik voel me hier heel erg welkom en thuis', vertelt ze. 'Ik ben heel trots dat ik hier een opleiding mag doen en dat ik stage kan lopen.'
Voor haar studie doet ze onderzoek naar probleemjongeren op Zuid. 'Ik wil hen echt helpen. Ik heb een rotperiode achter de rug, maar ben hier sterker uitgekomen. Wees open, praat over je problemen, zoek therapie en vind weer je lach terug als je iets ergs meemaakt. Geef nooit op, maar blijf vechten voor een beter bestaan. Die boodschap hoop ik mee te geven aan mensen die de tentoonstelling zien.'