1.4 ℃
Gebeurtenissen
Hoewel het nooit de bedoeling van de verdachte is geweest, heeft de verdachte zijn 25-jarige (ex-)vriendin Lisa in haar eigen huis neergestoken. Hierbij is onder meer de aorta geraakt, waardoor zij veel bloed heeft verloren. Zij overleed in het ziekenhuis aan haar verwondingen.
De verdachte heeft zich ook schuldig gemaakt aan de mishandeling van een arrestantenbewaarder door deze in het gezicht te slaan of te stompen. Daarmee heeft de verdachte op een ernstige wijze inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van de arrestantenbewaarder, die op dat moment zijn publieke taak uitoefende.
Onherstelbaar leed
De verdachte heeft niet alleen Lisa van het leven beroofd, hij heeft ook voor onherstelbaar leed bij Lisa's nabestaanden gezorgd. Haar zoontje zal zonder zijn moeder opgroeien. Haar ouders en hun partners zullen haar voorgoed moeten missen. De nabestaanden zullen de gevolgen van dit verlies altijd met zich meedragen. De ouders van Lisa hebben op de terechtzitting verwoord hoe groot het verlies van hun dochter is en welke impact dit op hun levens en de levens van anderen heeft.
Op de zitting heeft de verdachte laten zien dat hij zich bewust is van het leed dat hij heeft veroorzaakt.
Straf en maatregel
De straf en de maatregel die aan de verdachte worden opgelegd, zijn gebaseerd op de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. De rechtbank heeft ook gekeken naar eerdere veroordelingen voor geweldsdelicten.
De verdachte heeft vanaf zeer jonge leeftijd een behandel- en justitiële voorgeschiedenis. Er is sprake van een ernstige mate van ADHD, van een antisociale persoonlijkheidsstoornis met borderline-trekken, van psychopathie en van een stoornis in het gebruik van harddrugs. Deze ernstige psychische ziektes waren ten tijde van het steken aanwezig en beïnvloedden het gedrag van de verdachte. Rapporteurs adviseren verminderde toerekeningsvatbaarheid. Zij achten de kans op herhaling van overmatig geweld tegen personen zeer hoog. Een benodigde langdurige, klinische behandeling kan alleen effectief zijn door een TBS-maatregel met dwangverpleging op te leggen.
Gezien de ernst van de feiten kan niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf. Bij de bepaling van de duur daarvan heeft de rechtbank gekeken naar straffen die in soortgelijke zaken zijn opgelegd. Naast een gevangenisstraf van zeven jaar legt de rechtbank TBS met dwangverpleging op. De feiten betreffen misdrijven die gericht zijn tegen of gevaar veroorzaken voor de onaantastbaarheid van het lichaam van één of meer personen. De totale duur van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege kan daarom een periode van vier jaar te boven gaan.
Daarnaast moet de verdachte aan benadeelde partijen materiële en immateriële schadevergoedingen betalen.
