De rechtbank veroordeelt de man voor vier moorden, zeven pogingen tot moord en één keer voor poging tot doodslag. Ten opzichte van één slachtoffer heeft hij zich volgens de rechtbank eerst schuldig gemaakt aan een poging tot moord en twee weken later alsnog aan een voltooide moord. Het gaat in totaal dus om elf slachtoffers. Hiermee heeft hij zich tevens schuldig gemaakt aan het in hulpeloze toestand brengen en laten van hulpbehoevenden, met alle gevolgen van dien. Daarnaast heeft de rechtbank het witwassen van medische documenten, het vervalsen van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) en drie maal diefstal bewezen verklaard.
Gebeurtenissen
De slachtoffers waren allen dement, (hoog)bejaard en afhankelijk van de zorg van anderen, waaronder de verdachte. De man, die in verschillende zorginstellingen werkzaam was, spoot de slachtoffers – soms meerdere keren – bewust insuline in die ze niet nodig hadden of die veel te hoog gedoseerd was. Iedere keer deed hij dit zonder dat een arts daarvoor opdracht had gegeven, zonder medische noodzaak en zonder hiervan melding te maken in het medisch dossier.
Vertrouwen in zorg beschaamd
De gebeurtenissen veroorzaakten verdriet, boosheid en onrust, bij familie en vrienden van de slachtoffers, bij collega’s in de zorg, maar ook in de samenleving. De rechtbank geeft aan dat mensen erop moeten kunnen vertrouwen dat zorg veilig is. De verdachte heeft dat vertrouwen op grove wijze beschaamd.
Straf en maatregelen
Volgens de rechtbank hoort bij dergelijke feiten een levenslange gevangenisstraf. Die straf wordt echter niet opgelegd, vanwege de psychische afwijkingen die gedragsdeskundigen constateerden. Deze afwijkingen hebben grote invloed gehad op het handelen van de man. De rechtbank acht de man voor alle levensdelicten sterk verminderd toerekeningsvatbaar. Omdat hij deels wel toerekeningsvatbaar is en gelet op de ernst en hoeveelheid van de strafbare feiten is een gevangenisstraf van 20 jaar opgelegd.
Voor de psychische stoornissen van de man is volgens de rechtbank een langdurige en intensieve behandeling nodig. Naast de gevangenisstraf legt de rechtbank dan ook TBS met dwangverpleging op. Daarnaast legt de rechtbank een beroepsverbod voor de duur van 25 jaar op.