2.6 ℃
Het 42-jarige slachtoffer werkte als pakketbezorger bij PostNL en belde op de bewuste februari-ochtend aan bij de woning van verdachte in Hoogvliet. Door een stroomstoring werkte de bel niet, daardoor dacht de bezorger dat niemand thuis was. De bezorger checkte het pakketje uit het systeem en liep terug naar zijn bus. De verdachte zat te wachten op het pakket en kwam de bezorger achterna op straat. Daar legde de bezorger uit aan hem uit dat hij het pakketje niet meer kon overhandigen. Een antwoord waar de verdachte geen genoegen mee nam.
Het kwam tot een woordenwisseling en een worsteling. Volgens de verdachte gedroeg de pakketbezorger zich agressief en was hij bang van hem. Een uitleg waar het OM niet in geloofd. Getuigen verklaren dat het slachtoffer zich afweert en terug naar zijn bus wil lopen maar dat de verdachte keer op keer bij hem terug komt. De verdachte houdt het slachtoffer vast tegen de grond en tegen een schutting. Dat doet hij op een bepaald moment met één hand terwijl hij aan het bellen is. Even later maakt de verdachte een trappende beweging en valt het slachtoffer plat op de grond, hij blijft bewegingsloos liggen. De man overlijdt in het ziekenhuis.
In eerste aanleg is de verdachte door de rechtbank tot een gevangenisstraf van 8 jaar veroordeeld voor zware mishandeling met de dood ten gevolge. Tegen die uitspraak ging de verdachte in hoger beroep.
Kickbokstrap
Uit onderzoek blijkt dat het slachtoffer met de trap is geraakt, waarschijnlijk in zijn nek, vervolgens viel hij achterover met zijn hoofd op het wegdek. Daarvoor al was het slachtoffer gewond geraakt aan zijn gezicht. Bij zijn val verweerde hij zich niet. De val blijkt uiteindelijk dodelijk. In hoger beroep stelt het OM dat de verdachte met een kickbokstrap de nek van het slachtoffer raakte, hierdoor raakte het slachtoffer buiten bewustzijn. Daarom kon het hij zijn val niet breken en viel hij met zijn achterhoofd op de grond.
De verdachte is een getraind kickbokser. Volgens het OM had hij moeten weten dat een trap zoals hij gegeven heeft zulke gevolgen kan hebben. De advocaat-generaal zegt daarover tijdens de zitting: “De verdachte weet hoe hij zich in een vechtsituatie kan verdedigen, het slachtoffer niet. Het slachtoffer heeft ook, anders dan de verdachte niet geleerd hoe je zo’n trap moet opvangen en hoe je een eventuele val kunt voorkomen of je val kan breken. Ook was de trap voor het slachtoffer volkomen onverwacht. Bovendien was de verdachte overduidelijk boos en heeft hij ook nog eens bijzonder hard en ‘in het wilde weg’ getrapt. Daarmee geen enkel risico uit de weg gaand en wat het OM betreft dus ook voor lief genomen.”
Dat zorgt ervoor dat volgens het OM in hoger beroep bewezen kan worden dat het hier niet gaat om zware mishandeling maar om doodslag.
De advocaat-generaal stond op de zitting stil bij de grote impact die de dood van het slachtoffer heeft op zijn jonge gezin. “Mevrouw heeft ’s ochtends haar man gedag gezegd en heeft hem daarna nooit meer kunnen spreken. Zij heeft hem in zodanige toestand in het ziekenhuis gezien, dat zij hem niet eens herkende. De schoonvader van het slachtoffer, die als een vader voor hem was, kon eigenlijk alleen maar gillen toen hij zijn schoonzoon in het ziekenhuis bed zag. Onherkenbaar gewond. Hun zoontjes waren pas 4 en 3 jaar oud. Hun gedrag is veranderd. Ze zijn getekend voor de rest van hun leven. Niets is meer leuk, school niet, maar ook buiten spelen, zwemmen, gamen en voetballen niet. Levens zijn onherstelbaar verwoest.”
