Het stel kende elkaar op dat moment twee jaar. De verdachte was lange tijd ‘normaal, rustig en lief’, verklaarde de moeder naderhand. Wel kampte de Rotterdammer met angstaanvallen, en in de periode richting het incident kon hij slecht tegen veranderingen en werd agressief. Tegen zijn vader verklaarde verdachte dat hij kampte met innerlijke demonen. Tegen een vriendin, bij wie hij een week voor de moord naar drugs vroeg, stelde verdachte dat hij die drugs nodig had om zijn angstaanvallen te dempen.
Op die fatale middag in juli kwamen rond kwart over vijf meerdere meldingen bij 112 binnen. De politie ging ter plaatse en trof in het portiek van de woning een bleke man met een afwezige blik in zijn ogen. “Ik heb het gedaan”, zei hij richting agenten. De 23-jarige man werd aangehouden, de moeder was toen al, met haar eigen moeder en een derde persoon, in een auto met haar dochtertje richting het ziekenhuis. Dat mocht niet meer baten: de baby overleed aan haar verwondingen.
Het Openbaar Ministerie vandaag voor de militaire kamer in Arnhem: “Een jonge, weerloze baby is door verdachte op gruwelijke, onmenselijke wijze om het leven gebracht. Dit terwijl de moeder van het kindje uiteindelijk nog getuige is geweest van dit verschrikkelijke feit.”
Uit psychologisch onderzoek kwam het beeld naar voren van een psychotische jongeman met een problematische ontwikkeling in drugsgebruik. De man kampte met paranoïde wanen en er is schizofrenie vastgesteld. De verdachte legde wisselende verklaringen af over waarom hij tot zijn daad kwam, onder meer dat hij gedwongen zou zijn door zijn schoonfamilie. Die waanachtige interpretaties kunnen volgens het OM niet los worden gezien van de psychotische symptomen. Uiteindelijk heeft hij bekend, maar een definitief motief is niet duidelijk geworden.
Het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie (NIFP) concludeert dat verdachte sterk verminderd toerekeningsvatbaar is. Het Reclasseringsadvies sluit hier op aan en het Openbaar Ministerie gaat mee in die lezing, maar eist naast TBS met dwangverpleging wel een gevangenisstraf. “Gelet op de aard van het feit en de gruwelijkheid acht ik dat, uit het oogpunt van vergelding, ook passend“, betoogde de officier van justitie in zijn requisitoir.